Вести - Водич за синџири за врзување

Во случај на транспорт на многу тешки товари, може да биде многу попогодно товарот да се обезбеди со синџири за врзување одобрени според стандардот EN 12195-3, наместо со мрежести врзувања одобрени според стандардот EN 12195-2. Ова е за да се ограничи бројот на потребни врзувања, бидејќи синџирите за врзување обезбедуваат многу поголема сила на обезбедување од мрежестите врзувања.

Пример за врзување со ланец според стандардот EN 12195-3

Карактеристики на синџирите

Спецификациите и перформансите на синџирите со кружни алки што можат да се користат за обезбедување на товар во патниот транспорт се опишани во стандардот EN 12195-3, синџири за врзување. Како и мрежестите врзувања што се користат за врзување, синџирите за врзување не можат да се користат за кревање, туку само за обезбедување на товарот.

Синџирите за врзување мора да бидат опремени со плоча што ја покажува LC вредноста, односно капацитетот за врзување на ланецот изразен во daN, како што е прикажано на примерот на сликата.

Вообичаено, синџирите за врзување се од типот со кратки алки. На краевите има специфични куки или прстени што треба да се фиксираат на возилото или да се поврзе товарот во случај на директно врзување.

Синџирите за врзување се опремени со уред за затегнување. Ова може да биде фиксен дел од синџирот за врзување или посебен уред што е фиксиран по должината на синџирот за врзување што треба да се затегне. Постојат различни видови системи за затегнување, како што се тип на запчаник и тип на вртежна копча. За да се усогласи со стандардот EN 12195-3, потребно е да има уреди способни да спречат олабавување за време на транспортот. Ова всушност би ја компромитирало ефикасноста на прицврстувањето. Растојанието по затегнувањето исто така мора да биде ограничено на 150 mm, со цел да се избегне можноста за движења на оптоварувањето со последователно губење на затегнатоста поради таложење или вибрации.

Пример за плоча според стандардот EN 12195-3

Употреба на синџири за директно врзување

Употреба на синџири за врзување

Минималниот број и распоред на синџирите за врзување може да се одредат со помош на формулите содржани во стандардот EN 12195-1, додека е потребно да се провери дали точките за врзување на возилото на кои се прицврстени синџирите нудат доволна цврстина, како што се бара со стандардот EN 12640.

Пред употреба, проверете дали синџирите за врзување се во добра состојба и не се претерано истрошени. Со абењето, синџирите за врзување имаат тенденција да се растегнуваат. Едно практично правило пропишува дека синџирот чија должина надминува повеќе од 3% од теоретската вредност треба да се смета за претерано истрошен.

Посебна грижа треба да се посвети кога синџирите за врзување се во контакт со товарот или со елемент од возилото, како што е ѕидот. Всушност, синџирите за врзување развиваат големо триење со контактниот елемент. Ова, покрај оштетувањето на товарот, може да предизвика губење на затегнатоста по должината на гранките на синџирот. Затоа, покрај почитувањето на посебните мерки на претпазливост, се препорачува синџирите да се користат само за директно врзување. На овој начин, точката на товарот и точката на возилото се поврзани со синџирот за врзување без вметнување на други елементи, како што е прикажано на сликата.

Време на објавување: 28 април 2022 година

Водич за синџири за врзување

Карактеристики на синџирите

Употреба на синџири за врзување

Оставете ја вашата порака: